گراندد تئوری در عمل

«نظریه زمینه ای» یا « گراندد تئوری» (Grounded Theory) ترسیم چرخش معنا در بستر فرایند و در مواجهه با ساختار است. «نظریه زمینه ای» نشان دهنده نوع نگاه افراد به امور و رویدادهاست که برآمده از مواجهه ی افراد با آن رویداد در محیط اجتماعی و غیراجتماعی؛ و در بستر زمان و مکان می باشد. منظور از «نظریه زمینه ای» آن نظریه ای است که مستقیماً از داده هایی استخراج شده است که در جریان پژوهش به صورت منظم گرد آمده و تحلیل شده اند. در این روش، گردآوری داده ها، تحلیل، و نظریه نهایی با یکدیگر در ارتباط تنگاتنگ اند. در این روش پژوهشگر کار را با نظریه ای که از قبل در ذهن دارد شروع نمی کند (مگر آنکه منظور او بسط یک نظریه موجود باشد)؛ بلکه کار را در عرصه واقعیت آغاز می کند و می گذارد تا نظریه از درون داده هایی که گرد می آورد، پدیدار شود. نظریه ای که بدین طریق از داده ها استخراج شده باشد، بیش تر ممکن است به «واقعیّت» نزدیک باشد تا نظریه ای که با کنارهم گذاشتن تعدادی مفهوم بر مبنای تجربه یا صرفاً حدس و گمان. «نظریه های زمینه ای» به سبب آنکه از داده ها بیرون کشیده می شوند، بیشتر می توانند بصیرت افزا باشند و فهم را تقویت کنند و راهنمای عمل شوند. گرچه مفهوم ها را از دل داده ها بیرون کشیدن مشخصه اصلی این روش است، امّا خلاقیت پژوهشگر نیز از مصالح اصلی آن است.